De Ierse schrijfster Edna O'Brien (1930) heeft meer dan twintig romans, verhalenbundels, essays, theaterstukken en kinderboeken op haar naam staan. En daarmee heeft ze vele prijzen gewonnen. Bijna al haar werk gaat over Ierland, hoewel al sinds 1960 in Londen woont.
Ze wordt door velen beschouwd als het  'enfant terrible' van de Engelse literatuur. Precaire onderwerpen heeft ze nooit geschuwd. Ze brak door met haar met de trilogie 'The Country Girls' (1960/64),  waarin ze openlijk de Ierse taboes rond seksualiteit aan de orde stelde.
Ook 'House of Splendid Isolation' viel niet in goede aarde, vooral niet bij Engelse kranten die haar ervan beschuldigden het terrorisme te verdedigen. Maar als schrijver vindt ze het niet meer dan logisch dat ze zich verdiept in de motieven van mensen die voor een politieke zaak vechten. De roman is uit 1994, dus vier jaar voor het Goedevrijdagakkoord, dat er onder andere toe leidde dat de IRA zijn wapens neerlegde.

In Noord-Ierland zijn er nog steeds spanningen tussen de protestanten en katholieken. Denk aan de Brexit en de grensperikelen die daaruit voortvloeiden. Sinn Fein (de politieke tak van de IRA), die nog steeds streeft naar een verenigd Ierland, heeft in 2022 de verkiezingen gewonnen. En na veel verzet van de protestanten is er twee jaar later een regering gekomen, met Michelle O'Neill als eerste Sinn Fein-premier.